પહાડની વિશાળ ગોદમાં, 
ઘટાની હરિયાળી ધરતી; 
પ્રફુલ્લીત વાતાવરણમાં, 
પંખીઓનો મધુર કલરવ;


એવાં સ્થળે મારું ઘર હોય , 
હોય ભલે એ નાનું અમથું;
પરંતું સ્વચ્છ અને સુન્દર હોય .


આંગણા મહિં તુલસીનો ક્યારો ,
છોડની ડાળી ગુલાબ લચતી,
હોય સામે મોટો વડ પ્યારો ,
લાંબી તેની વડવાઇ જુલતી .


આવા મારા તે ઘરમાં,
રહે સદા પ્રેમ તરંગો વહેતી .
સુખ દુ:ખ માં પણ સદા રહે 
તેમાં આવરણ પ્રેમનું.


દુનિયાથી દૂર જોઈએ
મારે તે મંજીલ મારી ;
હોય જો આવું ઘર મારું
તો કહે તેને સૌ “પ્રેમ મંદિર”

 

– રોહિત વઢવાણા  (1996)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *